اهداف / پیامدهای آموزش علوم

کسب دانستنی های ضروری : علوم بهداشت ، علو م زیستی ، علوم زمین و علوم فیزیکی.

کسب مهارت های ضروری : مشاهده، برقراری ارتباط، اندازه گیری، کاربرد ابزار، استنباط کردن  و نتیجه گیری، پیش بینی کردن، فرضیه سازی، تشخیص متغیر ها، طراحی تحقیق.

کسب نگرش های ضروری : انعطاف پذیری، پشتکار،کنجکاوی، قبول مسئولیّت، ارج گذاری به کار دیگران، تفکر نقّاد و ...

اهداف آموزش علوم در برنامه ی درسی جدید به صورت یکپارچه در قالب شایستگی ها تبیین گردیده است. در واقع این سه حیطه با هم ممزوج گردیده است.

در برنامه ی درسی ملّی سه حیطه ی کسب دانستنی ها ، مهارت ها و نگرش های ضروری به علم ، عمل و اخلاق تعبیر شده است .

یکی از حوزه های یادگیری در برنامه درسی ملی، حوزهٔ علوم تجربی است. در بیانیهٔ این حوزه، تعریف کارکرد، قلمرو و

جهت گیری های کلی به شرح زیر مورد توجه قرار گرفته است:

تعریف علوم تجربی: علوم تجربی، حاصل کوشش انسان برای درک واقعیّت های هستی و کشف فعل خداوند است.

کارکردحوزۀ علوم تجربی

1 برخورداری متربیان از سواد علمی فنّاورانه در بُعد شخصی و اجتماعی.

2 رشد و ارتقاء شایستگی های عقلانی، ایمانی، دانشی، مهارتی و اخلاقی.

3 شناخت و استفادهٔ مسئولانه از طبیعت به مثابه بخشی از خلقت الهی.

4 ایفای نقش سازنده در ارتقای سطح زندگی فردی، خانوادگی، ملی و جهانی.

5  زمینه سازی برای تعظیم نسبت به خالق متعال ازطریق درک عظمت خلقت.

6  تعمیق و تعادل در نگرش توحیدی و دستیابی به درک غایت مند از خلقت.

قلمرو حوزۀ علوم تجربی

1- دانش:شامل زندگی و موجودات، زمین و پیرامون آن، ماده و تغییرات آن، انرژی و تغییرات آن، طبیعت و مواد فراوری شده، علوم در اجتماع، علوم در زندگی روزانه، تاریخ علم در ایران و اسلام و...

2- فرایندهای علمی: شامل مهارت های فرایندی مانند مشاهده، جمع آوری اطلاعات، اندازه گیری، تغییر یافته ها، فرضیه و مدل سازی، پیش بینی، طرّاحی تحقیق، برقراری ارتباط و مهارت های پیچیدهٔ تفکر.

3- فناوری: بیوتکنولوژی، نانوتکنولوژی، انرژی های نو، نجوم.

جهت گیری های کلّی

سازماندهی محتوا تا پایان دورهٔ ابتدایی و دورهٔ اول متوسطه، به صورت تلفیقی است. در سازماندهی محتوا و آموزش باید موارد زیر مورد توجّه قرار گیرد:

١ پذیرش اصل همه جانبه نگری براساس پذیرش رویکرد تلفیقی.

٢ تلفیق نظر و عمل جهت پرورش مهارت های فرایندی علمی.

٣ آموختن روش و مسیر کسب علم، آگاهی و توانایی.

٤ پرورش انواع تفکر جهت نیل به خودیادگیری، ژرف اندیشی و تعالی جویی.

5  ایجاد ارتباط بین آموزه های علمی و زندگی واقعی (علم مفید، سودمند، هدفدار و...)

6  مرتبط ساختن محتوای یادگیری با کاربردهای واقعی (یادگیری معنادار)

7 پرورش انسان هایی مسئولیت پذیر، متفکر و خلّاق.

کسب شایستگی سواد علمی فنّاورانه

کسب شایستگی ها منوط به کسب تجربیّات شخصی یادگیرنده در موقعیّت های واقعی است.

زمینه محوری

انتخاب زمینه هایی که امکان تلفیق تجربه های متفاوت یادگیری را فراهم کند. این زمینه ها باید از بستر زندگی کودکان انتخاب شود و امکان عمق بخشیدن به یادگیری و پوشش دادن موضوعات مختلف درسی را دارا باشد.

یادگیری های مشترک

توجه به مهارت های تفکّر، آداب ومهارت های زندگی، کار و فن آوری به عنوان مباحث بین رشته ای.